นิธิ นิธิวีรกุล เขียน
ปิยะวิทย์ เทพอำนวยสกุล บรรณาธิการ


" […] คนเรามักศิโรราบต่อความรัก และโง่เขลาต่อสิ่งนี้ เพราะรู้ทั้งรู้ ก็กลับยินยอมที่จะเจ็บปวด ขอแค่เพียงสักคนไม่ลืมเลือนเป็นการแลกเปลี่ยน ต่อให้สักคนที่ว่านั้นไม่แม้แต่จะรักตอบด้วยซ้ำ […] "
บางส่วนจาก ดังนั้นจึงสิ้นสลาย

" […] ปีใหม่ผ่านพ้นด้วยงานเฉลิมฉลองอันน่าขันกลางถนนราชดำเนิน ผู้คนมีใบหน้าที่เปื้อนเปรอะความสุขชั่ววูบดุจละอองยามเช้า ก่อนแสงแดดของความจริงสาดต้องในอีกห้าเดือนต่อมา กล่าวให้ตรงกว่านั้น อีกสี่เดือนยี่สิบสองวันต่อมา แสงแดดอันแผดจ้าก็สาดต้องทุกคนให้ลืมตาตระหนักว่า แท้แล้วเราไม่เคยมีชีวิต […] "
บางส่วนจาก ดังนั้นจึงสิ้นสลาย

"[…] สิ่งเดียวที่เป็นความจริงยิ่งกว่าในทุกๆ สิ่งของชีวิตที่คุณได้ถือกำเนิดเกิดมา คุณต้องตายอย่างโดดเดี่ยว ไม่ว่ามีหรือไม่มีคนรัก ไม่ว่ามีหรือไม่มีคนชัง เราต่างเกิดและตายโดยลำพัง เสียงที่คุณปรารถนาได้ยินจากขอบฟ้าไกลโพ้นนั้นไม่เคยมีอยู่จริง […] " 
บางส่วนจาก ดังนั้นจึงสิ้นสลาย

" […] ความทรงจำเป็นลักษณะเฉพาะที่ผู้คนยอมเจ็บร้าวลึกรานเพื่อทะลักล้นปีติแห่งความทรมาน มันเป็นสำลักของความเจ็บปวดที่งดงามเกินบรรยาย มันเป็นภาวะของการเสพติดที่ให้คุณและโทษพอๆ กัน มันมีไว้ใช้สำหรับสายพันธุ์เฉพาะอย่างแท้จริง […] " 
บางส่วนจาก บรรณาธิการบันทึก



ดังนั้นจึงสิ้นสลาย
นิธิ นิธิวีรกุล เขียน
สำนักพิมพ์ สมมติ จัดพิมพ์
จำนวน 300 หน้า
ราคา 250 บาท
จัดพิมพ์ครั้งแรก : มีนาคม 2558
ISBN 978-616-7196-51-0