ไม่มีดินแดนแห่งไหนจะดีเลิศเท่ากับดินแดนที่พวกเขาอาศัยอีกแล้ว ใครที่มองโลกแตกต่างจากพวกเขาคือคนบ้า
เมื่อ 'ภาวะขั้วตรงข้าม' ปะทะกันอย่างไม่ประนีประนอม ต่างฝ่ายต่างเชื่อในสิ่งที่ตนยึดถือ แต่ละฝ่ายต่างยึดกุมสิ่งที่ตัวเองรับรู้และปฏิเสธภาพด้านกลับที่ไม่เคยอยู่ในสำนึก
อะไรจะเกิดขึ้น เมื่อคนปกติ ถูกตัดสินว่า ผิดปกติ
อะไรจะเกิดขึ้น เมื่อคนผิดปกติ กลับเป็นคนปกติ
นี่คือวรรณกรรมดิสโทเปียระดับ 'ต้องอ่าน' โดยเฉพาะสภาพบ้านเมืองในยุคนี้สมัยนี้
'ดินแดนคนตาบอด' เล่าเรื่องชายคนหนึ่งที่พลัดหลงเข้าไปยังดินแดนที่มีแต่คนตาบอด โดยหวังว่าเขาจะได้รับการยอมรับและปกครองคนเหล่านั้นได้ ทว่าการณ์กลับไม่เป็นเช่นนั้น เพราะสภาพดวงตาปกติ กลับเป็นสิ่ง 'แปลกปลอม' และ 'แปลกแยก' ต่อเหล่าพลเมืองคนตาบอด
ดินแดนคนตาบอด นับเป็นวรรณกรรมประเภทดิสโทเปียที่มีมุมมองแหลมคม เป็นการตั้งคำถามและข้อสังเกตที่ยอกย้อนกลับหัวหลับหาง ซึ่งเทียบเคียงกับสภาพสังคมการเมือง ณ ปัจจุบัน ของหลายๆ สังคมได้อย่างแยบคายและชวนขบคิด!