ในชีวิตมนุษย์คนหนึ่งจะเจอเรื่องเลวร้ายในชีวิตสักกี่ครั้ง ลองหันกลับไปนับดูสิแล้วคุณจะรู้ว่าคุณผ่านหลายๆ เรื่องมาได้ตั้งหลายครั้ง แต่ถ้าหากว่าชีวิตคุณจะดีพร้อมเสมอ โดยไม่ได้เจอสิ่งเลวร้ายใดๆ นั่นมันก็เรื่องของคุณ เพราะสิ่งที่ข้าพเจ้าจะเล่าต่อจากนี้คือเรื่องที่ใครๆ เห็นว่าเลวร้ายสำหรับข้าพเจ้า
และต่อจากนี้ไปข้าพเจ้าจะเรียกแทนตัวเองว่า “เรา” เพราะภายในมโนสำนึกอันพิลึกพิลั่นของข้าพเจ้านั้นไม่ได้มีเพียงแค่ข้าพเจ้าที่ดำรงอยู่บนโลกนี้ ข้าพเจ้ายังมีปีศาจเล็กๆ และนกตัวน้อยๆ วนเวียนอยู่กับข้าพเจ้าเสมอ จนเมื่อถึงช่วงเวลาที่ข้าพเจ้าจะเล่าให้คุณฟังนี่แหละ เวลาที่นกน้อยถูกพรากไปจากหัวใจของข้าพเจ้า
การติดคุกคงเป็นเรื่องเลวร้ายและโศกเศร้าสำหรับผู้ที่ได้รับรู้เรื่องราวของเรา แต่ในความเป็นจริงแล้วมันคือโลกใบใหม่ โลกอีกใบที่ข้าพเจ้าได้สัมผัสเรียนรู้ แน่นอนที่สุดว่าผู้คนส่วนใหญ่คงไม่ได้ปรารถนาที่จะเข้าไปเรียนรู้แน่ๆ แม้ว่าคุณอาจคาดหวังว่ามันจะเป็นหนังสือเล่าเรื่องความทุกข์โศกแสนสาหัส แต่อย่าได้ปฏิเสธเรื่องราวอันไม่ทุกข์โศกนี้เลย เพราะแท้จริงมันเป็นดินแดนแสนสนุกที่จะทำให้พวกคุณรู้ว่า มนุษย์นั้นมีศักยภาพที่ยิ่งใหญ่และงดงามแม้จะต้องอยู่ในความมืด
เราไม่ได้ปรารถนาความเห็นอกเห็นใจอะไรจากคุณทั้งนั้น เพราะแม้ว่าคุณจะอ่านหนังสือหนาเตอะที่เราเองก็ไม่รู้ว่าจะนิยามมันว่าอะไรนี่จนจบเล่มและจะพอเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นในโลกอีกใบนั่นได้บ้าง เพราะเอาเข้าจริงแม้ว่าคุณคิดว่าคุณเข้าใจ แต่เชื่อเถอะว่าคุณจะไม่มีทางได้รู้สึก
ความเข้าใจแต่ไม่รู้สึกของคุณไม่ใช่เรื่องผิดอะไร เราแค่อยากบอกไว้เฉยๆ ว่ามันจะหยุดอยู่แค่ความเข้าใจ ไม่มีทางเป็นไปมากกว่านั้น เท่าน้ันเอง
และอีกอย่างก็คือ นี่ไม่ใช่ท้ังหมดที่เกิดขึ้นในคุกนั่นหรอก และคุณก็น่าจะเข้าใจได้ว่าเราเขียนทุกอย่างที่เกิดขึ้นในคุกตลอดสองปีเป็นหนังสือไม่ได้หรอก แม้เราจะจำมันได้แม่นทุกรายละเอียดก็ตาม
ขอให้คุณสนุกและสุขสมกับความโศกเศร้าที่คุณคาดหวัง และขอให้คุณชื่นฉ่ำหัวใจกับศักยภาพของมนุษย์ที่ล้อมรอบกายข้าพเจ้าในที่มืด
— ภรณ์ทิพย์ มั่นคง