การติดอยู่ในความสัมพันธ์ที่ยังไม่ถูกสะสาง เมื่อความทรงจำเมื่อสิบเจ็ดปีก่อนยังคงงดงาม 'เขา' เห็นภาพอาการิที่เดินนำอยู่สองก้าวหันกลับมาหาเสมอ พูดสิ่งที่ชวนฉงน “ห้าเซนติเมตรต่อวินาที เป็นความเร็วของกลีบดอกซากุระตอนร่วงหล่น” แม้วัยสิบเอ็ดปีจะยังเยาว์เกินจะเข้าใจ และอาจเร็วไปที่จะเรียกว่าความรัก แต่ก็ทำให้เขารู้สึกว่าชีวิตหลังจากนี้แม้อาจมีสิ่งไม่น่ายินดีเกิดขึ้นมากมาย ไม่ว่าอะไรเขาก็จะผ่านมันไปได้ทั้งนั้น เพียงมีกันและกันก็ไม่มีอะไรอีกแล้วในโลกที่เขาจะต้องกลัว โดยไม่ทันรู้ตัวว่าความรัก อาจไม่ต่างไปจากดอกซากุระที่จะเปลี่ยนผันไปตามฤดูกาล จำต้องเบ่งบานและร่วงโรย ทิ้งไว้เพียงร่องรอยจางๆ อย่างเบาบางให้คงอยู่
